August
TANDON
(1759-1824)
LO
LACH DE SAUMA (1)
Me trobave malaute e lo
professor Bauma
voguèt me metre au lach de sauma.
Ne prenguère tot un printemps
amai que m'en trapère ben.
Quinze o vint jorns abans la sèga,
l'òme que me lo fornissiá
un soèr me ven veire e me prèga
de ié bailar çò que ié reveniá
« Coma (ço ditz) ara tot chauma (2)
auriái besonh d'un loïs d'òr »
«- E quau sètz vos ? » ié dise alòr
car lo remetiái pas d'abòrd
«-Monsur (ço ditz) soi l'òme de la Sauma. »
LO
GUINDON E LO DIAMANT
Un jorn un guindon (3)
trobèt
un diamant, e lo portèt
au pus pròche lapidaire
« Dison ben, ço ditz, qu'es fin
mès un pauquet de reprim (4)
fariá milhor mon afaire.
Un ignare qu'eritèt
d'un manuscrit lo portèt
a son vesin lo libraire
« Dison ben qu'es excellent,
ço ditz, mès un pauc d'argent
fariá milhor mon afaire.
(1) Anesse. - (2) Chôme.
(3) Dindon. - (4) Regain des luzernes et des plantes
fourragères.
Mos souhaits
S'aviái quauques souhaits
a formar
cresegues pas de, gelós de la glòria,
au rei dels Dieus anèsse demandar
çò que conduís au Temple de Memòria :
creegues pas que volguèse non plus
fòrça esprit ni granda Fortuna
aicí quintes serián mos voeux:
voldriái d'abòrd una charmanta Bruna
un pauc d'argent per n'èstre pas un gus ;
un còr generós e sensible
un bòn amic, s'aquò's possible,
e de bòn sen aquí-dessús.
lRetorn
a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn
a l'ensenhador de la literatura dau sègle XIX