Josèp Ricòme
(1901-1973)

LOS TEMPS DE LA VIDA

Se canta sus l'èr : « Le Temps des cerises »

Dins lo clar matin, a la prima aubeta
Es miravilhós d'ausir dins l'èr siau
Cantar la lauseta :
E lo riu-chiu-chiu de nòstra amigueta
Me romplís lo còr d'espèr e de gaug.
Dins lo clar matin, a la prima aubeta
Lauseta, vendrai t'ausir dins l'èr siau.

Quora ritz miegjorn e que lo campèstre
Jot lo grand cèl blu mirgalha au sorelh
Qu'es doça la vida.
Qu'enlusís d'amor mon ama ravida,
Que viu un pantais doç, encantarèl.
Quora ritz miegjorn e que lo campèstre
Jot lo grand cèl blu mirgalha au sorelh.

Quora au calabrun, la tòca agandida
Me caudrà quitar un tant polit nis
L'ama entrestesida.
E los uòlhs romplits de doça lusida,
Polits miralhets de mos sovenirs,
Quora au calabrun, la tòca agandida
Antau quitarai mon tant polit nis.

Josèp Ricòme.

cliquejar aquí per veire sa notícia necrologica dins lo Midi Libre dau 6 de Novembre de 1973.

Cançon pescada dins l'òbra abondosa e non publicada dau Majorau J. Ricòme, lo regretat Cabiscòu de l'Escòla dau Paratge de Montpelhièr. Dins aqueles vèrses esmovents, sembla que lo felibre agèsse dejà la premonicion de sa fin pròcha. (F. BONNEFOY).

"Lou Païs", Febrièr de 1974, p.63

Retorn a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XX
Retorn a l'ensenhador generau