Adrian Marqués
Collaborator dels jornaus de Ròcaferrièr, es a bèles uòlhs vesents un setori. Es agradós en fabulista (çai-dejota). Veire tanben son recit de l'englotiment de Rocairòus (1893), disparicion legendària dau vilatjon de Tau dins l'estanh dau meteis nom.
La Cigala e la Forniga
Una cigala, tot l'estiu,
Aviá segat, segat, bondieu!
E
s'atrobèt tota enfrenada
Quora arribèt a la gelada.
Pas aquò per son
ventronet,
De vèrme o d'ensalada!
De moissau pas un mocinet!
Anèt
prechar misèra,
Espinchar 'm'un trauquet, ont èra
La fornigueta clofa e
tornant mai manjar:
- " Podriàtz pas me prestar,
ié ven, per abastar
A
la sason polida?
Vos lo rendrai, lo jure sus ma vida,
Sans que res vengue
a ne'n mancar.
La forniga quicha la sarda,
Et tot ce qu'a lo garda:
- "
De que fasiàtz per lo bèu temps,
Ditz ela en rompliguent sa pança?
-
Cantave aderé; vos plasent.
- Ah! cantàvetz; aquò vai ben;
Ara es à
l'endavans de l'ermasi qu'òm dança! "
A quauque temps d'aquí,
La forniga,
cargada,
Seguèt enrebalada
Per un prègadieu, un coquin.
Nòstra cigala,
a quau ditz de la secorir,
ié fai: - " Ai fam e siáu gelada. "
Puòi,
prenguèt sa volada:
Lo prègadieu sopèt ambé plesir.
Aiçabàs tot vòu sa
becada:
Cau pensar 'ls jorns marrits, vai plan;
Mès, entre nautres,
Cau
saupre s'ajudar
Car, lo sabètz-ti, vautres,
Ce que deman pòt
arribar?
Adrian de Marquès.
(Le Félibrige Latin 1897, VII, Décembre 1896 (1), p 218.
l'englotiment de Rocairòus (poèma) (1893)
Retorn a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau
sègle XIX
Retorn a l'ensenhador generau
