o per o far mai cort , Bertrand (dich tanben Musica) lo poëta de Botonet: "los regrèts d'Estèla " ; "le retour du printemps"; "Lous plésis dau Peyrou"
S'atròba aquesta pèça de Bertrand dins las òbras de Rigaud.
"Lous régrés d'Estèla"
Rossinholets, a, taisatz-vos
prada per ieu siás pas pus bèla
margaridetas, parpalhons
charmatz pas pus los uòlhs d'Estèla:
ai perdut lo bèu pastorèl
que fasiá mon bonur, pecaire
Ara serai coma l'anhèl
quand lo lop i a ravit sa maire.
Sus lo bòrd dau Gardon florit
qu'es tot parsemat de violetas
vendràs pas pus, paure manit
culir de flors per las filhetas:
dins lo bòsc, tot lo lòng dau jorn
aurirai pas, tota pensiva
los èrs e las cançons d'amor
de ta voetz doceta e plentiva.
Que sètz uroses, aucelons
conoissètz pas lo mau d'Estèla
sentissètz pas que las doçors
d'una tendressa mutuèla
n'avètz pas de michants parents
d'amics faus, d'amorós volatge
cantatz totjorn e sètz contents
embé d'aigueta, embé d'ombratge.
Mon dieu, Estèla; que fas-tus?
La nuòch a ganhat la montanha
enluòc vese pas pus degús
soi soleta dins la campanha.
Rejonhiguem nòstres motons
e vite anem trobar mon pèra;
sustot eissuguem ben mos plors
crenhisse dejà sa colèra.
