Ives Roqueta . Lo Filh del Paire. IEO Ed, coll A Tots, 2007.

Critica pareguda dins "Oc" N°CCCLXV, XIIIe tièira  N°85 Auton 2008, p 44

Aquò sembla d'en primièr una bofiòla cap e tot. E pasmens i a la perfeccion escaluganta de l'estil: Ives Roqueta a cima de son art de prosator. Tant escarrabilhat dins son escriure que raja amb l'aisidença d'un riusset primavenc, qu'òm pòt pas quitar de legir. Òm demòra pegat. Es tròp gostós. E plan plan òm se maina que lo libre recap fòrça mai que non sembla d'en primièr. Ives Roqueta que nos voliá far crèire qu'èra vengut catar mòstra que s'o es, es d'un biais bravament esquerrièr. Dos còps irètge. Podèm apreparar los viatges de gavèls per la brasucada. Pèire Azemà s'interessèt a la religion de Mistral e planhiguèt pas sa pena per ensajar de demostrar qu'aquel poèta solar e panteïsta èra mai que mai un autor crestian. Mas aquel que volriá estudiar la religion d'Ives Roqueta, li sovete bravament d'estrambòrd perqué entre la Messa pels Pòrcs, lo Filh del Paire, los Dos principis, i a de qué s'i esmarrar cap e tot.

E pasmens jògue que la teologia dau "deus otiosus" mesa en scèna dins aquela sortneta risolièira es pas una joguina, es un messatge recapitulatiu d'un itinerari rambalhós e escarrabolhat que ben talament, lo dich de la diva botelha rabelesenca escutlat jot forma criptada. La weltanschaung de Roqueta. Que ieu, vos rassegure, ne sabe pas la clau.

Ives Roqueta s'èra un brieu fòraviat dins lo seriós entristesit, e puòi n'èra passat a l'imprecacion qu'es estat quasi lo sol a saupre en cò nòstre transformar en poesia vertadièira. Mas es en contaire de sornetas que desplèga a de bòn son engèni. E aquelas sornetas, se i espiatz de mai pròche, son comolas de mesolhas substantificas. Aiçò, ja Nelli o aviá vist e dich i a trenta ans.

Volriái qu'aqueste libre siá pas solament una escudèla rescaufada (reprenent un tèxt vièlh d'un quart de sègle), mas manifestèsse lo retorn vertadièr d'un dels autors màgers de nòstra pontannada en lenga nòstra. Tombat dempuòi vint ans dins un silenci eissordós, après aver cridat tan fòrt. Aquela votz demòra indispensabla a la literatura d'òc.

Joan-Frederic Brun

Retorn a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XX-XXI
Retorn a l'ensenhador generau