S'atròba aquesta pèça de Paulinièr dins las òbras de Rigaud.
"Balladéta"
Digatz, digatz filheta
d'onte venètz antau
tant tard tota soleta?
Es-ti luònh vòstre ostau?
Se voliatz, Domaisèla
vos acompanhariái:
soi discrèt en mon zèla
ai una anma fidèla
e soi baron dau rei.
- O , diguèt ma mestressa
que vegèt sa finessa
ò monsur, gramecís,
per mon acompanhaire
accepte pas, pecaire
jamai que mon Loïs.
- Avètz tòrt, m'amigueta
de voler pas mon braç;
tòrt surtot, tant blanqueta,
de vite m'aimar pas.
Se podiatz saupre, bèla,
coma vos serviriái;
mai qu'una tortorèla
ieu ai l'anma fidèla
e soi banquièr dau rei.
- Per respondre emb aquela
monsur, ié diguèt ela,
s'o sètz tant mieus per vos
prefère a la richessa
Loïs e sa tendressa
l'amor e sos potons.
- Ai, mès quinte domatge
polida coma sètz
restar dins un vilatge...
Embé ieu donc venetz:
tant de beutat, de gràça
a la cort menariái.
La cort es vòstra plaça
acceptatz, lo temps passa;
vos aime... e soi rei.
- Aquò's egal; encara
vos remercie totara
vai venir mon Loïs
a vos reng e richessa,
a Loïs ma tendressa
prince o non: gramecís...
EPIGRAMA
L'enfant d'aquel apoticaire
avocat babilhard que sap pas çò que ditz
ressembla au mortièr de son paire:
soèr e matin nos estordís.
