5 LA DEBAUCHA DE LAS FEMNAS DAU PAS
DESTRECH ET ST. GUILHEM

Lo Pastís embé la crostada
los galichons, la Tortilhada
an tant de fòrça au Pas destrech
que nòstras femnas las premièiras
sans crénher ni serin ni fresch
niflan dau nas coma lebrièiras.

Des que veson los dos caròças
coma s'anavan a de nòças
sòrton dau nis, corron après
e sans avertir lor chambrièira
l'una quita l'enfant au breç
l'autra son fen a la carrièira.

Una autra ven de Còsta-freja
que trelipa, e morís d'enveja
de tastar de quauque doçor
e Mariá la plan plaçada
sans dire res à son Doctor
seguís lo fum de la crostada.

Janeton un pauc en colèra
de veire que tot l'aprest èra
per un autre nas que lo sieu
non sabiá quinta mina faire
mès quand aguèt revat un brieu
se consolèt emb son fringaire.

Anneta qu'a pro bèla maissa
que sans relais sovent encaissa
per viure pus joiosament
quand sapièt que se fasiá chèra
sans se divertir d'un moment
anèt visitar son bèu frèra.

Margoton que còmpta los passes
quand se veguèt dessús los braces
totes los galants de Madon
d'un costat èra ben ravida
mès de l'autra li fasiá pont
que sa sòr fossa tant seguida.

Aquela sòr qu'emb sas minetas
en sas uolhadas fricaudetas
emb son rire minhon e gai
dòna d'amor au pus sauvatge
aquel uòlh que totescàs nais
èra lo subjèct d'aquel viatge.

Aquela tropa èra seguida
de galantèus de la partida
totes fòrt escarabilhats
sauf lo cosin forrat de pana
que dès que sentiguèt los plats
badèt de gòrja mièja cana.

Ansin aquelas bèlas Damas
qu'avián las dents coma de lamas
que son forbidas de novèl
se n'anèron vèrs la ribièira
per agrejar lo mirondèl
emb los galants de la carrièira.

Partidas se'n van prene tèrra
près dau Les dedins un partèrra
que n'es pas jamès sans solaç
aquí ròdan et se permenan
mès quand lo pastís veniá pas
las femnas se fachan e retnan.

L'una se chagrina e se plora
ditz qu'on cresiá pas mai d'una ora
demorar defòra l'ostau
e qu'es estada ben maudita
d'abandonar sans serviciau
e sans noiriça sa petita.

Cepandant sa sòrre Janeta
es cochada dessús l' erbeta
laguiada d'un solèu de còr
chacuna plan ben aflijada
mès encara planhon pus fòrt
quand la nuòch ven sans la crostada.

N'es jamès tard quand Dieus ajuda
aicí la crostada venguda
chacuna corrís a sa part
adonc chacuna ten sesilha
adonc se fasiá pas pus tard
adonc n'aviá pas pus de filha.

Dins una tona bèla e granda
los lacais portèron la vianda
chacun desira èstre assetat
la Nòbla emb sa sòrre avançada
vos ganha lo milhor costat
puòi la Borgesa e l'avocada.

Cepandant la vianda que fuma
d'un cadun lo desir aluma
de ne prene et de s'escaufar
los galants servon la crostada
e las Damas per mièlhs brafar
fan son pan de la Tortilhada.

La nòbla emb son òme d'afaires
sans regardar se los fringaires
servián las Damas dau festin
mangèt ben tant de la crostada
que lendeman sur lo matin
dison que se trobèt laguiada.

Tot anava per escudèlas
las femnas amai las piucèlas
manjavan mai que lor sadol
e jamès de ma sovenença
n'aviam pas vist un galant sol
que faguèssa mai de despensa.

La Reineta d'aquela fava
qu'èra joineta, géntia e brava
èra tota ontosa dau gaug
et las autras qu'èran dins l'atge
per amòr de manjar dau raust
fasián aquel bèl personatge.

Ansin s'es passada la fèsta
sabe pas s'an res fach dau rèsta
que se fa pro au descobèrt
mès una femna vertuosa
se res non ganha res non perd
a l'ostau embé sa fielosa.

4e Novembre 1654.