Tsubas camarguencas.

ulhauç negre d'esglai

per la pòrta dobèrta a brand

quilhant ton morre auturós d'ancian dieu

per puèi revolumar dins la ciutat caluga

embarrat dins lo vam di chivaus blanquinèus

buòu Camargue -------------------------------esperdut

auborant --------------------------------ti grand banas

e nautres çai detràs acorsats en combor

sèns cap de vòtz pèr cridar mai la jòia

e la furor d'èstre tieus dins la fèsta

au mai brausènt de l'estiu fòu

mai luènh que ges de sòmi

(13-8-91)

Cavalier d'amarum

au bèu mitan dis ieras nusas

lòng di fangàs regolants de solèu

perdut de vènt marin e de solesa ardènta

mai luènh que li pantais boscaves ton camin.

Lo grand cèu--------------------------- se desfai

òrb d'esglai -------------------------------e s'enaura

e la vièlha ailalin dança sus la palun.

Sola rèsta en ton còr la cançon miraclosa

d'un vièlh miratge oblidat - e tant blèuge

ont rèina a la cima d'Agost

aquela flor salina!

(12-8-91).