SECCION 
SECCION
DE LENGA D’OC
DEL PEN-CLUB INTERNACIONAL
LOS RENDUTS COMPTES DELS ACAMPS
z'Ais de Provença, Febrièr de 2010
Lo rapòrt moral del President
En dobriguent aqueste acamp me cal assenhalar de positiu e tanben de negatiu. Comencem amb çò negatiu.
Teiriç e ieu, nos sèm atrobats un paucs solets. Per reprene lo fiu del compte bancari, es estat long. De mai aviam previst per escambiar largament e sens limits, de far un forum. Vist la situacion que sabètz, aqueste foguèt dobèrt en cò d'un albergaire a gratis, dins las 48 oras que seguiguèron nòstre acamp refondador. Mas l'iniciativa siaguèt pas gaire fruchosa. Lo pauc de participacion dels sòcis faguèt que l'albergaire, sens avertir, nos l'a suprimit, en indicant qu'èra demorat sens escambis mai d'un mes. Fai pas res, dins un brivet es un siti vertadièr flame nòu qu'estrenarem a http://www.pencluboccitan.org
Nos cal notar tanben que las instàncias de las collectivitats localas, per exemple aquelas de la Region nos an pas aculits amb gaire de calor, probable qu'una seccion d'una associacion internacionala escambarlada sus tres païses e mantuna region aquò representa pas exactament çò que los pòt interessar en tèrmes de visibilitat de lor accion sus lo plan cultural. A prova, tot lo mal qu'avèm agut a oficializar l'adreiça a l'Ostau d'Occitania que nos èra estada promesa. Aquò laissa augurar que val mai pas tròp somiar d'èsser abondosament asaigats de dardenas dins un pròche avenidor, e ne cal téner compte dins la prospectiva...
I a de positiu pasmens. Aqueste renàisser es estat vertadièirament aculit amb calor per los escrivans d'òc dins son ensèms, a pròva n'i a 79 qu'an pagat son escotison, siá mai de la mitat dels aderents potencials qu'èran estats contactats. Visiblament, aquò prova que percebon aquel renàisser coma quicòm que los concernís e que lo sostenon, amai sovent non s'i impliquèsson mai activament. L'aculhença es tanben fòrça corala a l'estrange: nòstre prumièr contacte amb de mond dels autres PENs es estat calorent que non sai. Fòra de l'exagòn nòstra cultura es estimada e aimada, amai siá pas tròp ben coneguda: serà un dels ròtles del PEN occitan d'alargar aquela visibilitat, en afavorizant escambis e rescontres. Dins aquela amira cal dire que d'escrivans e de letrats anglofòns se son prepausats amb estrambòrd per nos ajudar dins lo pretzfach de las reviradas a l'anglés e que i a aquí l'embrion d'un malhum que comptam renfortir e alargar.
L'acamp de Tolosa en 2008 aviá permés de prepausar tot un fum de projèctes estrambordants. Dins una amira de realisme, estent tengut còmpte del nombre redusit d'actors implicats e lo pauc de mejans, sembla logic de concentrar nòstres esfòrces sus quauques pretzfaches ben definits. Aquestes, nos los caudrà definir clar dins aqueste acamp.
Lo projècte de rescontres de collaboracion cantaires/escrivans, prepausat a Tolosa per C Sicre, S Carles, E Fraj, e d'autres, a pas tròp avançat ongan mas tres jorns vodats a aiçò son ara fixats en Julh 2010, e nos cal faire tot lo bruch que cal per que la participacion i siá bona e eficaça. Podèm faire aquí un trabalh remirable e pro util per nòstra cultura, sufís que n'aguèssem lo voler.
I a tanben la proposicion facha per la Comuna de Montpelhièr
de fargar un "
Prèmi Max Roqueta", e que lo PEN-club que Max ne siaguèt un dels
cap-mèstres es pressentit per ne consituir la jurada. Aquò vòl dire qu'aqueste
prèmi seriá un pauc tanben aquel del PEN club occitan, çò qu'es una
escasença plena d'interés, crese.
Adonc ara? E mai pauc nombroses volèm de segur contunhar. La literatura es un luòc central e vital de fonccionament de la lenga d'òc, a l'ora que la practica orala socializada s'es quasi esvalida. E sèm nautres que ne portam la destinada. Felip Gardy analizèt son fonccionament coma aquel d'un arquipèl. Nos sembla, tot respiechant la diversitat qu'es font de riquesa e de fegonditat, necite d'establir e de renfortir de comunicacions coralas entre las isclas d'aquel arquipèl. Aquò's la tòca dels talhièrs de reflexion qu'organizam a cada acamp sus nòstra especificitat d'escriveires en òc, e que fan l'objècte puòi d'un document de sintèsi. E de segur aqueles documents an pas res de definitiu, s'un sòci vòl qu'i tornèssem e que dobriguèssem mai la discutida aquí dessús, se pòt far.
Es important d'afortir que nòstre PEN-club a pas vocacion a èsser un "Felibritge bis" o un "occitanisme bis", sèm solament un rodelet d'escrivans qu'an causit de se recampar per escambiar e desvolopar la dimension internacionala de nòstra literatura. Aqueste rodelet serà çò que ne farem e farà a proporcion de l'energia que sos sòcis i enfusaràn cadun amb sa vòlha, son gaubi, e sas idèas.
Los dos talhièrs de Febrièr 2010:
Talhièr: quana lenga escrivèm?
Talhièr: quana literatura e per qual?