Cantariá de la serena dins Sevilha

Mai de 1997

 

1.

Aquí seguèt chaplat per los cadèls

lo còs de la princessa tròp polida

Egilona dels bèus colars - l'autiva

flor vermelha d'orguòlh e de desirs.

2

Iranjada la sabla als òrts de lutz

entre que l'èr coma un còr viu batega

au dogan quietós de Guadalquivir

e la patz ven musica melicosa.

3

Amaras las lagremas de la rèina

la caçadoira Joana amb sos moissets

- qu'a la mòrt per onor l'an sentenciat

lo bèu jovent dins sa torre faròta.

4

Aicí-siám: Paseo de las Delícias

e trotejant van entre las glorietas

dels noms de conquistaires e de rèinas

las batas dels chivaus cristaus tindaires!

5

Encigalat per la patz dau grand flume

lo rei Almotamid quand t'ausiguèt

cantar - ò Itimad la nòbla sèrva

virèt canturla - e subran t'esposèt!

6

Tu sèrva e trobairitz e granda rèina

somiant de nèu sus Sevilha l'ardenta

ont dau cèl cai pas que fuòc e saviesa

- e per amor s'ennevèt ton palais...

7

Anirai soscar Plaza del Cabildo

embelinat per lo cascalh dels grífols

pus luònh dormís entre sorelh e ombra

lo grand cièri enclausit dins son silenci.

8

Amfós abandonat per ton reiaume

escrincelant lo nom de l'infinit

sus lo portau de la ciuta fidèla

rèi savi apassionat per las estèlas!

9

Tu Senhora nòstra de l'Esperança

Macarena! Adamants son tas lagremas

ni per t'aimar las fasèm perlejar

Rèina dau Cèl e Rèina de Sevilha!

10

Linde mirau ton còr ont Dieu se mira

per lo glasi dau mau nafrat sèt còps

es lo còr vertadièr de la ciutat

darrièr la blanca cauç de las faciadas.

11

Per carrièiras anuòch lo rèi crudèl

Pèir prumièr cercant retna amb son espasa

e sus lo mur sa cabeça de pèira

e dins l'androna asornant lo portau

12

ta tèsta mòrta ò flor tròp calivenca

Susona subrebèla que sauvères

ton amaire e Sevilha en traïguent

la rebellion qu'empusava ton paire!

13

Ombrada e fresca entre los fièrs portaus

clavelats de brutalas dauraduras

la calle de Jesús del Gran Poder

nos menarà Plaza de San Lorenzo:

14

Lai vèrb enamorat, nafrat, venceire

clinat jot lo fais brun de ta dolor

vas ton camin au fons d'aquel silenci

ont etèrna paraula nos tremudas.

15

A bèus braçats de plors e de candèlas

t'onoram Dieu victoriós e dolent

carrejant lo trofèu ensagnosit

que clavèla lo mau dins l'innocéncia.

16

defòra entre legenda e cauds perfums

de limona e d'irange aconsomida

Sevilha ardenta e sàvia sus sas plaças

passeja lo sorire de sas joves.

 

Retorn a la pagina de l'autor
Retorn al'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XX-XXI
Retorn a l'ensenhador generau