Cantariá de la serena dins Sevilha
Mai de 1997
1.
Aquí seguèt chaplat per los cadèls
lo còs de la princessa tròp polida
Egilona dels bèus colars - l'autiva
flor vermelha d'orguòlh e de desirs.
2
Iranjada la sabla als òrts de lutz
entre que l'èr coma un còr viu batega
au dogan quietós de Guadalquivir
e la patz ven musica melicosa.
3
Amaras las lagremas de la rèina
la caçadoira Joana amb sos moissets
- qu'a la mòrt per onor l'an sentenciat
lo bèu jovent dins sa torre faròta.
4
Aicí-siám: Paseo de las Delícias
e trotejant van entre las glorietas
dels noms de conquistaires e de rèinas
las batas dels chivaus cristaus tindaires!
5
Encigalat per la patz dau grand flume
lo rei Almotamid quand t'ausiguèt
cantar - ò Itimad la nòbla sèrva
virèt canturla - e subran t'esposèt!
6
Tu sèrva e trobairitz e granda rèina
somiant de nèu sus Sevilha l'ardenta
ont dau cèl cai pas que fuòc e saviesa
- e per amor s'ennevèt ton palais...
7
Anirai soscar Plaza del Cabildo
embelinat per lo cascalh dels grífols
pus luònh dormís entre sorelh e ombra
lo grand cièri enclausit dins son silenci.
8
Amfós abandonat per ton reiaume
escrincelant lo nom de l'infinit
sus lo portau de la ciuta fidèla
rèi savi apassionat per las estèlas!
9
Tu Senhora nòstra de l'Esperança
Macarena! Adamants son tas lagremas
ni per t'aimar las fasèm perlejar
Rèina dau Cèl e Rèina de Sevilha!
10
Linde mirau ton còr ont Dieu se mira
per lo glasi dau mau nafrat sèt còps
es lo còr vertadièr de la ciutat
darrièr la blanca cauç de las faciadas.
11
Per carrièiras anuòch lo rèi crudèl
Pèir prumièr cercant retna amb son espasa
e sus lo mur sa cabeça de pèira
e dins l'androna asornant lo portau
12
ta tèsta mòrta ò flor tròp calivenca
Susona subrebèla que sauvères
ton amaire e Sevilha en traïguent
la rebellion qu'empusava ton paire!
13
Ombrada e fresca entre los fièrs portaus
clavelats de brutalas dauraduras
la calle de Jesús del Gran Poder
nos menarà Plaza de San Lorenzo:
14
Lai vèrb enamorat, nafrat, venceire
clinat jot lo fais brun de ta dolor
vas ton camin au fons d'aquel silenci
ont etèrna paraula nos tremudas.
15
A bèus braçats de plors e de candèlas
t'onoram Dieu victoriós e dolent
carrejant lo trofèu ensagnosit
que clavèla lo mau dins l'innocéncia.
16
defòra entre legenda e cauds perfums
de limona e d'irange aconsomida
Sevilha ardenta e sàvia sus sas plaças
passeja lo sorire de sas joves.
Retorn a la pagina de l'autor
Retorn al'ensenhador de la
literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la
literatura dau sègle XX-XXI
Retorn a l'ensenhador generau