Carles Camprós
(1908-1994)
Carles Camprós grand collaborator de "Oc" nos explica dins lo N° 200 (1956) pp 174-5, de qué la revista per el representèt: l'esliuç de la vocacion de tota una vida. "de noms qu'èran Ismaël Girard, Pèire Azemà, que me devian plus sortir de la cabeça...". Un bocin d'istòria ont descriu perqué fondèt amb Rogièr Barta "Occitania" , una "gaseta" ara oblidada mas que faguèt un trabalh essenciau. Comparable au "Viure" de las annadas 65-75.
literatura occitana dels sègles XX-XXI
la pagina de Camprós sus Pèire Cardenal e son sègle