Silvia Berger

Amorosa de las garrigas e dels causses que descriguèt finament dins sas paginas jornalisticas (Midi Libre, La Gazette...). Ara fotografa intimista (e tras que biaissuda) de la natura sauvatja de nòstras garrigas, podiá pas mancar de rescontrar Max Roqueta...

Mas çò qu'es mai original, aquò's que se botèt a escriure de poëmas dins la quítia lenga dau mèstre. Ont s'afirma d'intrada poëtessa d'elèit. En occitan de Montpelhièr... Dempuòi  un parelh d'ans sos poèmas son venguts indispensables a l'asuòlh de nòstra poesia d'òc. Paréisson dons "Òc" e dins "Reclams". S'i atròba una trebolanta sensibilitat, una musicalitat rara, una carnalitat desavianta. Pròcha de las èrbas, de las bestietas umilas dins son testard desir de viure au grand sorelh, perlonga amb una granda luminositat lo panteïsme de Max Roqueta.   

Espère que lèu de poëmas sieus podràn figurar aicí...

Aquí ne'n un per dobrir lo talh, publicat en 2002 dins "Caminant"...

Fenestron

Ai raspat ma pèl a la paret vièlha
cauda de grisòlas
crebada de fendasclas
Mon front a broncat sus lo fèrre rovilhat
qu'a tintat als barròts inutils
D'una memòria escapada
d'ont fugís lo temps dels cavals
lo temps dels òmes
e de la lenga nòstra.

Dos autres, inediches, sublims... Demest tantes. Se'n deuriá lèu far un bèu reculh... E dins lo darrièr "Òc " N°CCCLVII, XIIIe tièira N°78 Ivèrn 2005-6 pp 10 n'i a dos autres delicioses: polsa de cotèla e calimàs (malastrosament mancan los títols).

Feruna

L'escalièja a plantat sas arpas de cat au mai secret de la cavilha
Lo sang perleja coma sos fruches en moissèlas
A mon espatla una branca d'euse a traçat tres fials de vermelh
Mon copet es caud e mois qu'ai montat lèu lo vialet
E lo bois freta sa rama de fuelhas cròias a mas ancas que s'estrementisson
Trepegi ont a furnejat lo singlar
Per saufinar l'argila mosta e lo calquièr trucat e lo ferum mesclats
A la meuna
Lo vent de davalada a desrabat mon arma
Lo cèl a pres mon cap tot

Sabi que vivi

***

Viure

S'ofrir tota a la vida
per delembrar la mòrt

S'escampar dins los braces
per escumenjar lo baujum

Rire fins a tant que plorar
per anientar la doléncia

Potonejar a s'assadolar
per alunhar l'ombra

Mordejar ta pèl
per avalir lo freg

Morir jos tu
sonque per respelir
- e morir encara.

Retorn a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XX-XXI
Retorn a l'ensenhador generau

Sylvie's wonderful artistic and literary website (in French and Occitan)