CAMINANT

21 de Julh...

Aqueste libre tant esperat, una entrepresa nòva. Una montjòia sus la dralha. Quora se maridan armoniosament fotografia d'art e poësia occitana. N'avèm saludat l'espelison publicament a Lodèva: au bèu mitan dau polit festenau "vòses de Mediterranèa". Qu'aquò siaguèt l'ocasion de far un omenatge pertocant a nòstre afeccionat aujòl defuntat Max Alhièr (legissètz aicí lo tèxt de çò que ne diguère).

L'eveniment d'aqueste estiu en literatura occitana. I tornarem, vist que passarà mai tard, en expausicion publica, per Bedarrius puòi Mauguiò. L'atrobatz en cada bòna librariá au prètz de 26 euròs.

Perqué lo cau pas mancar?

Dobrís la literatura d'òc sus lo sègle XXI. Amb dos classics sempre joves de l'atge d'aur trobadorenc: Rambaut d' Aurenga e Azalaïs de Porcairargues Fins a un ramat d'escrivans contemporanèus. De Max Roqueta als dos joves de vint ans, ja remarcats mai d'un còp dins "Oc": Silvan Chabaud e Aubin Bonet. E milhor encara: de manidets de la Calandreta que fan prova d'una sensibilitat poëtica requista, ni qu'aguèsson pas que sièis o sèt ans de temps. Demest eles, Robin Caux-Berger que canta los gabians sus la mar granda. Vesètz ben que l'aventura dau trobar s'arrèsta pas amb lo brave Guiraut Riquièr que se desolava d'èstre tròp "vengut als darrièrs". Amb aquela joinessa arderosa sèm assegurats de legir e d'entendre d'òc longtemps encara...

Mete aicí - tirats d'aquel incontornable recuèlh, mon poëma "Palunalha", e lo prefaci ont explique que la poësia d'òc, en 2002, poja pus luònh que l'image, en simbiòsi amb la mirada dels fotografs, e mai que son aventura s'inscriu pas ges dins lo passat, mas dins las sospresas de l'endevenidor. E mai aquò faguèsse croissir las dents a d'unes, caucanha d'eles...

Cap a l'index alfabetic dels autors.

Cap a la pagina de Berger (Silvia), trobairitz, mèstra d'òbra amb Jòrdi Souche d'aquel CAMINANT...