Alexandre LANGLADA

1820-1900

poëta-païsan nascut e mòrt a Lansargues.

Un lòng trabalh personal d'ascèsi d'escritura faguèt elaborar a aquel autodidacte una òbra que deu pas res a l'influéncia de digús, un meteòr gisclat de la saba prigonda de l'occitanitat, quicòm d'immens, d'inclassable, de prigondament poëtic... Darrièr la forma que pòt semblar convencionala e lo lengatge un pauc dificil de tant que cèrca l'idiomatisme fons. Envisatjam de metre pauc d'a cha pauc en linha sas òbras màgers, "rasonablament" normalizadas (es a dire sens cambiar la lenga...) E veiretz cossí aquel tèxt s'impausa coma un classic vertadièr un còp revestit a l'alibertina...

veire son retrach en bronze per Jean Peschard

 

Aquí  per començar:

la prumièira passada de l'Estanh de l'òrt.

la segonda passada de l'Estanh de l'òrt.

la tresena passada de l'Estanh de l'òrt.

la tresena passada de l'Estanh de l'òrt.

e dins son entièr : la Viradòna; los Lacs d'Amor e mai la lengendària Fada Serranèla que siaguèt pas publicada qu'en 1989 dins una cacografia corrompuda de pro mau legir e qu'apareis uòi per lo prumièr còp en bòna grafia occitana: una revelacion, sai que...

E tanben un autre bèu tèxt : L'alèrta

e un tèxt de telecargar aquí en fac simile (format pdf): André.  Paregut dins la Revue des Langues Romanes, dedicat a M. Antòni d'André aquel poëmòt pren plaça dins "las Matinadas". 

Retorn a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XIX
Retorn a l'ensenhador generau