Rogièr Barta

A prepaus dau prenom conjonch

(li/lor/i/[ié])

A Montpelhièr li e lor an disparegut au sègle XVII. 

 Son, coma en provençau, remplaçats per ié que los escrivans escrivon tot còp i. 

Il leur dit se dirà pas lor ditz mas "ié ditz"... que sembla mai corrècte d'escriure "i ditz". 

Ils ont apporté leur nourriture se dira "an portat son manjar" et non "lor manjar"... 

Aquí los normalizaires, quand an pogut nos faire passar dins sas estaminas, son estats sens pietat. 

Nos an emplastrats de li e de lor fins a ne desnaturar cap e tot totes los tèxtes. 

Verai qu'Alibèrt vòu far tornar pertot "lor"(datiu plurau cf Grammatica p 64)... 

e que se pòt pas negar que Sage e Roudil metián "li" e "lur" 

(que m'an un pichon èr de gallicisme, me tiraretz pas aquò de l'idèa)... 

Aquò s'es finit amb una mièja mesura que significa pas res, e qu'es de metre pertot "li" a la plaça de ié...  

De qué nos ensenhava Rogièr Barta 

sus aquel afar dels "prenoms conjonchs"? 

Dins la Gramatica d'Alibèrt (p 63) se legís aiçò: 

Pagina de Rogièr Barta

Pagina de Lois Alibèrt

Retorn a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XX
Retorn a l'ensenhador generau

Rogièr Barta pensava que caliá defugir l'excès d'arcaïsme. Aquí çò que ditz - après d'i aver menimosament perpensat - dins son lexic, mes en parallèl amb çò que s'atròba dins lo diccionari postum d'Alibèrt: