"Los sèt montpelhieirencs que se recontrèron de còr
lo quatre de novembre mil uòch-cent setanta-cinc,
es a dire:
Anatòli de Bocariá
Beneset de Cantagrelh
s'acòrdan per instituir amb Carles de Cavalièr una escòla felibrenca que serà dicha 'lo Paratge"...
los sòcis dau Paratge s'atròban sèt còps l'an dedins l'un o l'autre de sos ròdols d'uniment que son, a despart de Montpelhièr,
l'illa de Magalona
lo puòg de Sant Lop
la bauma de las Domaisèlas
la pineda de Montferrièr
lo puòg de Sant Clar
lo bòsc de Puejabon
e la baroniá de Lunèl.
Bevon lo vin d'un meme gòt au començament coma a la finicion de sas sesilhas.
(Le Felibrige Latin N°1 1890 p104)
Lo Paratge, mai de 125 ans puòi, es encara aquí, e per longtemps. S'arrèsta pas amb la disparicion d'aqueles illustres primadièrs. Nos a vaugut de nombroses escrivans coma Joan Fornèl, Edmond Teissièr (1904 -1971), Pèire Azemà, Causson de l'Olivièr, Totes los escrivans de la Campana de Magalona, Josèp Ricòme, Dòna Roland, Joan-Frederic Brun, Amarillis Fernandez, etc... Mai de la mitat de l'index alfabetic dels autors compren de gents que son estats de pròche o de luònh sòcis dau Paratge...
Retorn
a l'ensenhador de la literatura montpelhieirenca d'òc
Retorn
a l'ensenhador de la literatura dau sègle XX
Retorn a l'ensenhador de la
literatura dau sègle XX-XXI
Retorn a l'ensenhador de la literatura dau sègle XIX